นั่งบนความยืดหยุ่นของไม้

เก้าอี้ไม้ที่ลดทอนวัสดุลงจนเหลือแค่เท่าที่จำเป็น แต่กลับได้คุณสมบัติใหม่เพิ่มขึ้นอีก

แนวคิดการออกแบบเก้าอี้ไม้ตัวนี้มาจากชื่อของหนังสือนวนิยายเยอรมันอันโด่งดัง 'Was Bleibt' หรือ 'สิ่งที่เหลือ' (what remains) ซึ่งถูกตีความมาใช้ในงานออกแบบเพื่อลดสิ่งที่เกินจำเป็นออกให้หมดจนเหลือเพียงสิ่งที่ยังก่อประโยชน์และตั้งอยู่ได้

ความน่าสนใจของเก้าอี้ไม้ตัวนี้นอกจากจะเป็นเรื่องการลดการใช้วัสดุให้เหลือน้อยที่สุดเพื่อประหยัดทรัพยากรในการผลิต กระบวนการในการทดลองสร้างสรรค์เก้าอี้ตัวนี้ยังทำให้ได้คุณสมบัติใหม่จากความบางของไม้ในการรับน้ำหนักตัวขณะนั่ง

การออกแบบให้ได้ของเพิ่มจากการลดของทิ้งไป

เก้าอี้ตัวนี้มีชื่อว่า 'Mµ' เป็นผลงานของ Peter Otto Vosding (https://vosding.de/) และ Dirk Vosding โดยการเหลาไม้ในส่วนที่ 'เกินจำเป็น' ออกให้มากที่สุด โดยยังคงรักษาโครงสร้างและความแข็งแรงของเก้าอี้ที่ 'จำเป็น' แต่เดิมไว้

เพียงแนวคิดที่เรียบง่ายนี้ ทำให้ได้เก้าอี้ซึ่งมีพนักพิงและส่วนรองนั่งที่สามารถยืดหยุ่นตามแรงกดได้โดยไม่หักหรือเป็นอันตราย โดยส่วนของพนักพิงและส่วนรองนั่งของเก้าอี้นี้จะช่วยลดแรงกระแทกด้วยการโค้งงอตามแรงกดทับและน้ำหนักตัวของคนนั่งได้ในระดับที่ไม่ทำให้ต้องกลัวว่าจะหัก ฐานและขาของเก้าอี้ยังถูกจัดวางให้มีความมั่นคงโดยถูกขัดให้อยู่นิ่งเพียงระนาบเดียว ทำให้เหลือช่องว่างของระนาบที่เหลือซึ่งช่วยเสริมความยืดหยุ่นของเก้าอี้ให้ยุบ-ยืดได้อย่างอิสระมากขึ้น

SolidSprout

ออกแบบเพื่อสร้างสรรค์สังคม